Taciti Annalium Liber Primus/I
I
[recensere]Urbem Rōmam ā prīncipiō rēgēs habuēre[1];[2] lībertātem et cōnsulātum L. Brūtus īnstituit. dictātūrae ad tempus[3] sūmēbantur; neque decemvirālis potestās ultrā biennium, neque tribūnōrum mīlitum cōnsulāre iūs[4] diū valuit. nōn Cinnae, nōn Sullae longa dominātiō: et Pompeī Crassīque potentia cito in Caesarem, Lepidī atque Antōniī arma in Augustum cessēre[5], quī cūncta[6] discordiīs cīvīlibus fessa nōmine prīncipis sub impĕrium accēpit. sed veteris populī Rōmānī prōspera vel adversa clārīs scrīptōribus[7] memorāta sunt; temporibusque Augustī dīcendīs nōn dēfuēre decōra ingenia, dōnec glīscente[8] adūlātiōne[9] dēterrērentur. Tiberiī Gāīque[10] et Claudiī ac Nĕrōnis rēs flōrentibus ipsīs[11] ob metum falsae, postquam occiderant, recentibus ŏdiīs composĭtae sunt. inde cōnsĭlium mihi pauca dē Augustō et extrēma[12] trādere, mox Tibĕriī prīncipātum et cētera, sine īrā et studiō, quōrum causās procul habeō[13].
Recitātiō
[recensere]Recitātiō tarda ad faciliōrem perceptiōnem apta.
Adnotātiōnēs
[recensere]- ↑ = habuērunt (vel rēxērunt, gubernāvērunt).
- ↑ Tacitus hīc opus suum incipit versū hexametrō: urbem | Rōm
amā | prīncipi|ō rē|gēs habu|ēre. (item Līvius in opere suō ab Urbe Conditā.) - ↑ ad tempus: nōn sōlum interdum, sed cum opus fuit.
- ↑ cōnsulāris -is -e: est adiectīvum, nōn verbum agendī.
- ↑ = cessērunt.
- ↑ i.e. rem pūblicam.
- ↑ datīvus agentis.
- ↑ glīscō — — 3: crēscere.
- ↑ adūlātiō -ōnis f: blandīmentia (canum vel servōrum modō).
- ↑ Gāius Iūlius Caesar Augustus Germānicus, quī Calĭgula vocābātur.
- ↑ dum vīvēbant et regēbant.
- ↑ ...pauca dē Augustō, et (praesertim) novissima eius ācta...
- ↑ dīcit Tacitus sē nūllam causam habēre (nec iniūriam nec beneficium accēpisse), cūr īrāscātur in imperātōres dē quibus nārrāturus sit, vel cūr alicui adversus aliquem immeritō faveat.