Prosodia Latina
Prosodia Latina[recensere]
Syllabae[recensere]
Syllabarum aliae sunt longae, ut, mūsǣ, cōnstānt; Aliae sunt breves, ut, dĕŭs, dŏmĭnŭs; Aliae sunt ancipites, sive communes, ut, tenễbrae, funễbris. Vocantur ancipites quia in carmine ad libitum modò sunt breves modò longae, prout metri negessitas postulat.
Elisio[recensere]
Ante sequentem vocalem, littera "M" in fine dictionis eliditur cum sua vocali, item vocalis finalis.
Exemplum elisionis litterae "M"
- Heu magnum alterius frustra spectabis acervum
In hoc hexametro, ultima syllaba "um" verbi "magnum" eliditur
- Hēu māgñ (um) | āltĕrĭ | ūs // frūs | trā spēc | tābĭs ă | cērvūm
Quo pauciores sunt elisiones, eo elegantiora carmina sunt. Duriora sunt haec:
- Trōiă, nĕf | ās, com | mune se | pulcr (um) // Eur | ōp (ae) Asi | aeque,
- Trōiă uĭr (um) | et virt | ūt '(um)' || ōmni (um) ac | erba ci | nis (Catullus, 68)
Pedes[recensere]
Pedes ex syllabis constant, quorum quator sunt Disyllabi, hoc est, duas habent syllabas, et octo sunt Trisyllabi, quae habent tres.
Disyllabi[recensere]
Spondeus[recensere]
| ¯ ¯ | spondeus |
Ex duabus longis constat ut mūsās, fōrtēs
Pyrrichius[recensere]
| ˘ ˘ | pyrrichius |
Trochaeus[recensere]
| ¯ ˘ | trochaeus |
Iambus[recensere]
| ˘ ¯ | iambus |