Taciti Annalium Liber Primus/VIII

VIII

Nihil prīmō senatūs diē agī passus est nisi dē suprēmīs Augustī, cuius testāmentum inlātum per virginēs Vestae Tiberium et Līviam hērēdēs habuit. Līvia in familiam Iūliam nōmenque Augustum adsūmēbātur; in spem secundam nepōtēs prōnepōtēsque, tertiō gradū prīmōrēs cīvitātis scrīpserat, plērōsque invīsōs sibi, sed iactantiā glōriāque ad posterōs. lēgāta nōn ultrā cīvīlem modum, nisi quod populō et plēbī quadringentiēns trīciēns quīnquiēns, praetōriārum cohortium mīlitibus singula nummum mīlia, urbānīs quīngēnōs, legiōnāriīs aut cohortibus cīvium Rōmānōrum trēcēnōs nummōs virītim dedit. tum cōnsultātum dē honōribus; ex quīs quī maximē īnsignēs vīsī, ut portā triumphālī dūcerētur fūnus, Gallus Asĭnius, ut lēgum lātārum tĭtulī, victārum ab eō gentium vocābula anteferrentur, L. Arruntius cēnsuēre. addēbat Messalla Valĕrius renovandum per annōs sacrāmentum in nōmen Tiberiī; interrogātusque ā Tiberiō num sē mandante eam sententiam prōmpsisset, sponte dīxisse respondit, neque in iīs quae ad rem pūblicam pertinērent cōnsiliō nisi suō ūsūrum, vel cum perīculō offēnsiōnis: ea sōla speciēs adūlandī supererat. conclāmant patrēs corpus ad rŏgum ŭmerīs senātōrum ferendum. remīsit Caesar adrogantī moderātiōne, populumque ēdictō monuit nē, ut quondam nimiīs studiīs fūnus dīvī Iūliī turbāssent, ita Augustum in forō potius quam in campō Mārtis, sēde dēstinātā, cremārī vellent. diē fūneris mīlitēs velut praesĭdiō stetēre, multum inrīdentibus quī ipsī vīderant quīque a parentibus accēperant diem illum crūdī adhūc servitiī et lībertātis inprōsperē repetītae, cum occīsus dictātor Caesar aliīs pessimum aliīs pulcherrimum facinus vidērētur: nunc senem prīncipem, longā potentiā, prōvīsīs etiam hērēdum in rem pūblicam opibus, auxiliō scīlicet mīlitārī tuendum, ut sepultūra eius quiēta foret.

Recitātiō

Recitātiō tarda ad faciliōrem perceptiōnem apta.