XXV

Postquam vallum intrŏiit, portās statiōnibus fīrmant^[1], glŏbōs armātōrum certīs castrōrum locīs opperīrī iubent: cēterī tribūnal ingentī agmine circumveniunt. stābat Drūsus silentium manū poscēns. illī quotiēns oculōs ad multitūdinem rettulerant, vōcibus truculentīs strĕpĕre, rūrsum vīsō Caesare trepidāre; murmur incertum, atrōx clāmor et repentĕ quiēs; dīversīs animōrum mōtibus pavēbant terrēbantque^[2]. tandem interruptō tumultū litterās patris recitat, in quīs perscrīptum erat, praecipuam ipsī fortissimārum legiōnum cūram, quibuscum plūrima bella tolerāvisset; ubi prīmum ā lūctū requiēsset animus, āctūrum apud patrēs dē postulātīs eōrum; mīsisse interim fīlium, ut sine cūnctātiōne concēderet quae statim tribuī possent; cētera senātuī servanda, quem neque grātiae neque sevēritātis expertem habērī pār esset.^[3]

Recitātiō

Recitātiō tarda ad faciliōrem perceptiōnem apta.

Adnotātiōnēs

↑ postquam Drūsus (cum paucīs comitibus) introiit, castrōrum legiōnes portās fīrmāvit, nē maior pars Drūsī manūs introīret.
↑ interdum ipsī pavēbant, interdum aliōs terrēbant.
↑ nōn decēbat oblīvīscī senātum et praemia et poenās tribuendī auctōritātem habēre.

[1] stquam Drūsus (cum paucīs comitibus) introiit, castrōrum legiōnes portās fīrmāvit, nē maior pars Drūsī manūs introīret.

[2] terdum ipsī pavēbant, interdum aliōs terrēbant.

[3] ōn decēbat oblīvīscī senātum et praemia et poenās tribuendī auctōritātem habēre.

[1]

[2]

[3]