Jump to content

Grammatica Latina/Oratio obliqua

E Vicilibris

Oratio obliqua Si quis post verba vel sentiendi vel declarandi (seu dicendi) ductum alterius cogitationis narrantem inducat, narrationem hanc oratio obliqua oriatur. In oratione obliquae sententiarum quaeque principalium, quae narrationem vel declarationem contineant, accusativo cum infinitivo exprimeantur, at sententiae secundariae coniunctivo.

Tempora

[recensere]

Tempora reguntur consecutione temporum.

Verba sentiendi vel declarandi

[recensere]

Verba sentiendi

[recensere]
  • Sentio, sentire

Verba declarandi

[recensere]
  • Coniciō, coniēcī, coniectus, conicere
  • Dīcō, dīxī, dictus, dīcere
  • Putō, putāvī, putātus, putāre

Modi

[recensere]

Spinoza, Tractatus Politicus

Oratio
directa obliqua
Tempus plusquamperfectum
Omnes coniecerant: Omnes coniecerant
Tempus perfectum Accusativus cum infinitivo Tempus perfectum
Is regnum ei commisit, eum regnum ei commisisse,
Futurum exactum Coniunctivus Tempus plusquamperfectum
quoad liberi eius in tutelam suam pervenerint. quoad liberi eius in tutelam suam pervenissent.